ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္း

စႏၵကူးပင္သည္ ေျခာက္ေသြ႔ေသာ္လည္း ေမႊးရနံ႔ကို မစြန္႔။
ဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ စစ္ေျမျပင္သို႔ ေရာက္ေသာ္လည္း လူတို႔၏ မ်က္ေမွာက္၌ တင့္တယ္ျခင္းကို မစြန္႔။
ၾကံသည္ ယႏၲရားစက္ျဖင့္ ၾကိတ္ေသာ္လည္း ခ်ိဳေသာအရသာကို မစြန္႔။
ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းသည္ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာ္လည္း သူေတာ္ေကာင္းတရားကို မစြန္႔။